Детали за лекот

Clarithromycin е макролиден антимикробен агенс за системска употреба. Антибактериското дејство го покажува преку селективно врзување за 50s рибозомската подединица на подложните бактерии, притоа спречувајќи ја транслокацијата на активирани аминокиселини. Ова резултира со инхибиција на синтезата на протеини на сензитивните бактерии.

Препорачана доза на clarithromycin e 500mg дневно; при потешки инфекции, може да се администрира доза од 500mg на секои 12 часа.

Вообичаеното времетраење на терапијата е 6 - 14 дена.

• Хиперсензитивност кон clarithromycin; 
• Истовремена употреба на ерготамин или дихидроерготамин; 
• Истовремена употреба на орален мидазолам; 
• Истовремена употреба на било кој од следните лекови: астемизол, цисаприд, пимозид, домперидон, терфенадин, поради тоа што може да доведе до продолжување на QT-интервалот и срцеви аритмии, вклучувајќи вентрикуларна тахикардија, вентрикуларна фибрилација и torsades de pointes;
• Пациенти со историја на пролонгирање на QT-интервалот (вродени или документирано стекнати QT-пролонгирања) или вентрикуларна срцева аритмија, вклучувајќи и torsades de pointes;
• Истовремена употреба на тикагрелор или ранолазин;
• Истовремена употреба на ломитапид;
• Истовремена употреба на HMG-CoA редуктаза инхибитори поради зголемениот ризик од појава на миопатија, вклучувајќи и рабдомиолиза;
• Истовремена употреба на колхицин;
• Пациенти со нарушувања на електролитниот баланс (хипокалиемија, хипомагнеземија); 
• Тешка хепатална инсуфициенција во комбинација со ренално нарушување. 

• Астемизол, цисаприд, домперидон, пимозид и терфенадин

Зголемен ризик од пролонгирање на QT интервалот и срцеви аритмии при истовремена употреба на кларитромицин со цисаприд, пимозид, терфенадин и астемизол.

• Ерготамин/дихидроерготамин

Зголемен ризик од акутна ергот токсичност која се карактеризира со вазоспазам и исхемија на екстремитетите и другите ткива, вклучувајќи го и централниот нервен систем.

• Перорален мидазолам

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на мидазолам и употребата е контраиндицирана.

• HMG-CoA редуктаза инхибитори (статини)

Истовремена употреба со кларитромицин ја зголемува нивната плазматска концентрација, со што се зголемува ризикот од појава на миопатија и рабдомиолиза.

• Ломитапид
• CYP3A индуктори (рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, кантарион, рифабутин)

Истовремена употреба со кларитромицин ги намалува плазматските концентрации на кларитромицин до субтерапевтски нивоа. Исто така, може да се зголемат концентрациите на индукторот на CYP3A како резултат на инхибиција на ензимот од страна на кларитромицин.

• CYP450 индуктори (ефавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин, рифапентин)

Истовремена употреба со кларитромицин го забрзува метаболизмот на кларитромицин, при што се намалуваат плазматските концентрации на кларитромицин,а се зголемуваат нивоата на 14-ОН-кларитромицин, активен метаболит на кларитромицин кој има различен спектар на антимикробно дејство.

• Етравирин

Истовремена употреба со кларитромицин го забрзува метаболизмот на кларитромицин, при што се намалуваат плазматските концентрации на кларитромицин,а се зголемуваат нивоата на 14-ОН-кларитромицин, активен метаболит на кларитромицин кој има различен спектар на антимикробно дејство.

• Флуконазол

Не е потребно прилагодување на дозата на кларитромицин.

• Ритонавир

Истовремена употреба со кларитромицин го инхибира метаболизмот на кларитромицин. Потребно е прилагодување на дозата кај пациенти со ренално оштетување.

За пациенти со CLCR од 30 до 60 ml/min, дозата на кларитромицин да се намали за 50%.

За пациенти со CLCR од <30 ml/min, дозата на кларитромицин да се намали за 75%.

Дози на кларитромицин поголеми од 1g/ден не треба да се ко-администрираат со ритонавир.

• CYP3A супстрати: карбамазепин, алпразолам, цилостазол, циклоспорин, дисопирамид, ибрутиниб, метилпреднизолон, интравенски мидазолам, омепразол, перорални антикоагуланси (варфарин, ривароксабан, апиксабан), атипични антипсихотици (кветиапин), кинидин, рифабутин, силденафил, сирулимус, такролимус, триазолам, винбластин.
• фенитоин, теофилин, валпроат

Истовремена администрација со кларитромицин има потенцијал да ги зголемува плазматските концентрации на лековите.

• директно делувачки перорални антикоагуланси (DOACs) (дабигатран, ривароксабан, апиксабан)

Дабигатран е супстрат за P-gp ефлуксниот транспортер. Ривароксабан и апиксабан се метаболизираат преку CYP3A  и исто се супстрати за P-gp. Потребна е зголемена претпазливост при истовремена администрација со кларитромицин поради зголемен ризик од крварење.

• Антиаритмици (кинидин, дисопирамид)

Зголемен ризик од пролонгирање на QT интервалот и  torsade de pointes при истовремена употреба со кларитромицин. Потенцијална хипогликемија при коадминистрација на кларитромицин и дисопирамид.

• Перорални хипогликемици/ инсулин

При истовремена употреба на натеглинид и репаглинид со кларитромицин, зголемен е ризикот од појава на хипогликемија, како резултат на инхибиција на CYP3A од страна на кларитромицин и зголемување на плазматските концентрации на хипогликемиците при

• Омепразол

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на омепразол.

• Силденафил, тадалафил, варденафил

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на лековите. Потребно е прилагодување на дозата при коадминистрација со кларитромицин.

• Теофилин, карбамазепин

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на лековите.

• Толтеродин

Толтеродин се метаболизира примарно со CYP2D6, но и со CYP3A кај популацијата која не поседува CYP2D6. Кај овие лица, инхибиција на ензимот од страна на кларитромицин ги зголемува плазматските нивоа на толтеродин. Потребно е прилагодување на дозата на толтеродин во присуство на кларитромицин.

• Триазолобензодијазепини (алпразолам, мидазолам, триазолам)

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на лековите. Потребно е прилагодување на дозата на овие лекови.

Постои ризик од несакани ефекти на централниот нервен систем како сомноленција и конфузија при истовремена употреба на кларитромицин и триазолам.

• Колхицин

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на колхицин.

• Дигоксин

Истовремена администрација со кларитромицин ги зголемува плазматските концентрации на дигоксин и ризикот од појава на кардиотоксичност.

• Зидовудин

Кларитромицин ја нарушува апсорпцијата на оралниот зидовудин и како резултат на тоа се намалуваат плазматските нивоа на зидовудин при истовремена администрација на лековите. Оваа интеракција може да се избегне со распоредување на дозите на двата лека за да се овозможи интервал од 4 часа помеѓу примањето на секој лек.

• Атазанавир

И кларитромицин и атазанавир се супстрати и инхибитори на CYP3A и постои ризик од двонасочна интеракција. Не е потребно намалување на дозата на кларитромицин кај пациенти со нормална ренална функција.

За пациенти со CLCR од 30 до 60 ml/min, дозата на кларитромицин да се намали за 50%.

За пациенти со CLCR од <30 ml/min, дозата на кларитромицин да се намали за 75%.

Дози на кларитромицин поголеми од 1g/ден не треба да се ко-администрираат со инхибитори на протеаза.

• Блокатори на калциумови канали (верапамил, амлодипин, дилтиазем)

Овие лекови се метаболизираат со CYP3A и истовремена употреба со кларитромицин го зголемува ризикот од хипотензија, брадиаритмии и млечна ацидоза.

• Итраконазол

И кларитромицин и итраконазол се супстрати и инхибитори на CYP3A и постои ризик од двонасочна интеракција. Потребен е мониторинг на пациентите кои ги примаат двата лека истовремено.

• Саквинавир

И кларитромицин и саквинавир се супстрати и инхибитори на CYP3A и постои ризик од двонасочна интеракција. Не е потребно прилагодување на дозата кога двата лека се коадминистрираат за ограничено време и при проучени дози и формулации.

Нема влијание. 

Нема податоци.

Во случај на предозирање, се препорачува примена на симптоматски и супортивен третман.

Поради можност од појава на вертиго, конфузија и дезориентација, се препорачува претпазливост при возење или управување со машини.

Задолжително проверете го рокот на употреба и условите на чување означени на надворешното пакување.