Детали за лекот

• Препорачана поединечна доза на citalopram e 20mg дневно. 

• Препорачана почетна доза на citalopram e 10mg дневно, во текот на првата недела од спроведувањето на третманот; потоа, дозата може да се зголеми до 20mg дневно.

• Истовремената употреба на citalopram со моклобемид или буспирон може да го зголеми ризикот од појава на серотонински синдром. 

• Истовремената употреба на citalopram со МАО-инхибитори како селегилин, линезолид или моклобемид може да го зголеми ризикот од појава на сериозни несакани ефекти како агитација, хипертермија, тремор и миоклонус, вклучително и серотонински синдром. 

• Истовремената употреба на citalopram со лекови кои го пролонгираат QT-интервалот како антиаритмици од класа Ia и класа III, антипсихотици (фенотиазин, пимозид, халоперидол), трициклични антидепресиви, некои антимикробни агенси (спарфлоксацин, моксифлоксацин, еритромицин, пентамидин), антималарици (халофантрин) или некои антихистаминици (астемизол, мизоластин) може да резултира со адитивно пролонгирање на QT-интервалот. 

• Истовремената употреба на citalopram со пимозид може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на пимозид.

• Истовремената употреба на citalopram со селегилин може да го зголеми ризикот од појава на серотонински синдром. 

• Истовремената употреба на citalopram со литиум или триптофан може да го зголеми ризикот од појава на серотонински синдром и да резултира со зголемување на плазматската концентрација на литиум.

• Истовремената употреба на citalopram со серотонинергични лекови како трамадол или суматриптан може да резултира со потенцирање на серотонинергичните ефекти на овие лекови.

• Истовремената употреба на citalopram со кантарион може да го зголеми ризикот од појава на сериозни несакани ефекти.

• Истовремената употреба на citalopram со антикоагуланси (вклучително и нестероидни антиревматици, ацетилсалицилна киселина, дипиридамол и тиклопидин) може да го зголеми ризикот од хеморагија.

• Не се препорачува истовремена употреба на citalopram со алкохол.

• Истовремената употреба на citalopram со лекови кои предизвикуваат хипокалиемија или хипомагнеземија може да го зголеми ризикот од појава на малигни аритмии.

• Истовремената употреба на citalopram со антидепресиви (селективни инхибитори на серотонинското ре-преземање), невролептици (тиоксантени и бутирофенони), мефлокин, бупропион или трамадол може да го зголеми ризикот од намалување на прагот на епилептичните напади.

• Истовремената употреба на citalopram со циметидин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на citalopram.

• Истовремената употреба на citalopram со омепразол може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на citalopram.

• Истовремената употреба на citalopram со метопролол може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на метопролол.

• Истовремената употреба на citalopram со супстрати на CYP450 2D6 како флекаинид, пропафенон, дезипрамин, кломипрамин, нортриптилин, рисперидон, тиоридазин и халоперидол може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на супстратите на CYP450 2D6. 

• Не се препорачува употреба на citalopram за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со citalopram.

• Нарушување на сонот, летаргија, инсомнија, главоболка, сува уста, наузеа, прекумерно потење, астенија.

• Намален апетит, губење на телесната тежина, агитација, намалено либидо, анксиозност, нервоза, конфузија, абнормален оргазам (кај жени), абнормални соништа, апатија, тремор, парестезија, вртоглавица, нарушено внимание, мигрена, амнезија, тинитус, палпитации, ринитис, поспаност, дијареа, вомитус, констипација, диспепсија, абдоминална болка, хиперсаливација, флатуленција, пруритус, мијалгија, артралгија, импотенција, нарушување на ејакулацијата, неспособност за ејакулација, замор.

• Обезност, зголемен апетит, агресија, деперсонализација, халуцинации, манија, зголемено либидо, синкопа, мидријаза која може да прогресира до акутен глауком со тесен агол, брадикардија, тахикардија, уртикарија, алопеција, осип, пурпура, фотосензитивност, уринарна ретенција, менорагија, едем.

• Хипонатриемија, grand mal напади, дискинезија, дисгеузија, хеморагија, кашлица, хепатитис, пирексија, малаксаност.

/

• Метрорагија, постпартална хеморагија, пријапизам, галактореја, екхимоза, ангиоедем, абнормални резултати на тестовите за хепаталната функција, гастроинтестинална хеморагија, ректална хеморагија, епистакса, ортостатска хипотензија, вентрикуларна аритмија (вклучително и torsades de pointes), пролонгирање на QT-интервалот, визуелни нарушувања, спазми, екстрапирамидални нарушувања, серотонински синдром, акатизија, нарушено движење, панични напади, бруксизам, немир, суицидни идеи, суицидно однесување, хипокалиемија, несоодветна секреција на антидиуретичен хормон, анафилактичка реакција, хиперсензитивност, тромбоцитопенија.

• Конвулзии, тахикардија, поспаност, пролонгирање на QT-интервалот, кома, вомитус, тремор, хипотензија, кардијален арест, наузеа, серотонински синдром, агитација, брадикардија, синкопа, вртоглавица, пролонгирање на QRS-интервалот, хипертензија, мидријаза, torsades de pointes, вкочанетост, потење, цијаноза, хипервентилација, хиперпирексија, атријална и вентрикуларна аритмија.

• Симптоматски и супортивен третман; 
• Администрација на активен јаглен; 
• Администрација на осмотски активен лаксанс (натриум сулфат); 
• Гастрична лаважа; 
• Интравенска администрација на диазепам за контрола на конвулзиите.