Детали за лекот

• Инфекции предизвикани од Mycobacterium kansasi, Mycobacterium avium, Mycobacterium intracellulare, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum.

• Троен терапевтски режим – clarithromycin 500mg на секои 12 часа и омепразол 20mg на секои 12 часа треба да се дадат заедно со амоксицилин 1000mg на секои 12 часа, во тек на 7 дена;
• Двоен терапевтски режим - clarithromycin 500mg на секои 8 часа во тек на 14 дена, во комбинација со инхибитори на гастрична секреција.

• Препорачана доза на clarithromycin e 500mg на секои 12 часа. 

• Препорачана доза на clarithromycin е 250mg на секои 12 часа, во тек на 5 дена.

• Истовремената употреба на clarithromycin со цисаприд, пимозид, астемизол или терфенадин може да резултира со пролонгирање на QT-интервалот и срцеви аритмии, вклучувајќи вентрикуларна тахикардија, вентрикуларна фибрилација и torsades de pointes. 

• Истовремената употреба на clarithromycin со ерготамин или дихидроерготамин може да резултира со акутна токсичност на ергот, која се карактеризира со вазоспазам и исхемија на екстремитетите и други ткива, вклучувајќи го и CNS.

• Истовремената употреба на clarithromycin со орален мидазолам може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на мидазолам.

• Истовремената употреба на clarithromycin со HMG-CoA-редуктаза инхибитори (статини) може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на статините и да го зголеми ризикот од појава на рабдомиолиза и миопатија.

• Истовремената употреба на clarithromycin со ломитапид може да резултира со значително зголемување на серумските нивоа на трансаминазите.

• Истовремената употреба на clarithromycin со индуктори на CYP450 3A4, како рифампицин, фенитоин, фенобарбитал, карбамазепин, кантарион може да резултира со намалување на плазматската концентрација на clarithromycin.

• Истовремената употреба на clarithromycin со лекови како ефавиренз, невирапин, рифампицин, рифабутин или рифапентин може да резултира со сигнификантно намалување на плазматската концентрација на clarithromycin.

• Истовремената употреба на clarithromycin со етравирин може да резултира со намалување на изложеноста на етравирин.

• Истовремената употреба на clarithromycin со флуконазол може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на clarithromycin.

• Истовремената употреба на clarithromycin со ритонавир може да резултира со значително зголемување на плазматската концентрација на clarithromycin.

• Истовремената употреба на clarithromycin со орални антикоагуланси со директно дејство може да го зголеми ризикот од хеморагија.

• Истовремената употреба на clarithromycin со антиаритмици може да резултира со појава на torsades de pointes.

• Истовремената употреба на clarithromycin со инсулин или орални антихипергликемици (натеглинид, репаглинид) може да резултира со појава на хипогликемија.

• Истовремената употреба на clarithromycin со омепразол може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на омепразол.

• Истовремената употреба на clarithromycin со силденафил, тадалафил или варденафил може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на овие лекови.

• Истовремената употреба на clarithromycin со теофилин или карбамазепин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на теофилин и карбамазепин.

• Истовремената употреба на clarithromycin со толтеродин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на толтеродин.

• Истовремената употреба на clarithromycin со алпразолам, мидазолам или триазолам може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на триазолбензодиазепините.

• Истовремената употреба на clarithromycin со колхицин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на колхицин.

• Истовремената употреба на clarithromycin со дигоксин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на дигоксин.

• Истовремената употреба на clarithromycin со зидовудин може да резултира со намалување на плазматската концентрација на зидовудин.

• Истовремената употреба на clarithromycin со фенитоин или валпроат може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на фенитоин и валпроат.

• Истовремената употреба на clarithromycin со атазанавир може да резултира со двојно зголемување на плазматската концентрација на двата лекови.

• Истовремената употреба на clarithromycin со блокатори на калциумови канали може да резултира со појава на хипотензија, брадиаритмија и млечна ацидоза.

• Истовремената употреба на clarithromycin со итраконазол може да резултира со двојно зголемување на плазматската концентрација на двата лекови.

• Истовремената употреба на clarithromycin со сакинавир може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на clarithromycin.

• Не се препорачува употреба на clarithromycin за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со clarithromycin.

/

• Инсомнија, дисгеузија, главоболка, дијареа, вомитус, диспепсија, наузеа, абдоминална болка, абнормални тестови за хепаталната функција, осип, хиперхидроза.

• Кандидијаза, вагинална инфекција, леукопенија, неутропенија, еозинофилија, хиперсензитивност, анорексија, намален апетит, анксиозност, вертиго, поспаност, тремор, вртоглавица, оштетен слух, тинитус, продолжен QT-интервал на електрокардиограм, палпитации, гастритис, стоматитис, глоситис, абдоминална дистензија, констипација, сува уста, подригнување, флатуленција, холестаза, хепатитис, зголемени серумски нивоа на ALT, AST и GGT, пруритус, уртикарија, слабост, астенија, болка во градите, грозница, замор, зголемени нивоа на ALP и LDH во крвта.

/

/

• Псевдомембранозен колитис, еризипелас, агранулоцитоза, тромбоцитопенија, анафилактички реакции, ангиоедем, психотично нарушување, состојба на конфузија, деперсонализација, депресија, дезориентација, халуцинации, абнормални соништа, конвулзии, агеузија, паросмија, аносмија, парестезија, глувост, torsade de pointes, вентрикуларна тахикардија, вентрикуларна фибрилација, хеморагија, акутен панкреатитис, дисколорација на јазикот и/или забите, хепатална инсуфициенција, хепатоцелуларна жолтица, сериозни несакани реакции на кожата (SCAR) како акутна генерализирана егзантематозна пустулоза (AGEP), Stevenѕ-Johnson-ов синдром, токсична епидермална некролиза, осип на лекот пропратен со еозинофилија и системски симптоми (DRESS), акни, рабдомиолиза, миопатија, ренална инсуфициенција, интерстицијален нефритис, зголемен INR, продолжено протромбинско време, абнормална боја на урината.