Детали за лекот

• Истовремената употреба на erythromycin со супстрати на CYP450 може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на следните лекови:аценокумарол, алфентанил, астемизол, бромокриптин, карбамазепин, цилостазол, циклоспорин, дигоксин, дихидроерготамин, дисопирамид, ерготамин, хексобарбитон, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, фенитоин, кинидин, рифабутин, силденафил, такролимус, терфенадин, домепридон, теофилин, триазолам, валпроат, винбластин, винкристин, флуконазол, кетоконазол и итраконазол. 

• Истовремената употреба на erythromycin со индуктори на CYP450 3A4, како рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал и кантарион може да резултира со намалување на плазматската концентрација на erythromycin.

• Истовремената употреба на erythromycin со HMG-СоА-редуктаза инхибитори може да го зголеми ризикот од појава на рабдомиолиза.

• Истовремената употреба на erythromycin со ломитапид може да резултира со значително покачување на серумските нивоа на трансаминазите.

• Истовремената употреба на erythromycin со контрацептиви може да резултира со намалување на терапевтската ефикасност на контрацептивите.

• Истовремената употреба на erythromycin со терфенадин, астемизол или мизоластин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на овие лекови.

• Истовремената употреба на erythromycin со други антибактериски агенси може да резултира со антагонизирање на дејството на другите антибиотици.

• Истовремената употреба на erythromycin со протеаза-инхибитори може да резултира со инхибиција на метаболизмот на erythromycin.

• Истовремената употреба на erythromycin со орални антикоагуланси може да резултира со потенцирање на антикоагулантниот ефект и зголемување на ризикот од хеморагија.

• Истовремената употреба на erythromycin со триазолам, мидазолам или сродни бензодиазепини може да резултира со намалување на клиренсот на овие лекови.

• Истовремената употреба на erythromycin со системски инхалирани кортикостероиди може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на кортикостероидите.

• Истовремената употреба на erythromycin со хидроксихлорокин и хлорокин може да резултира со продолжување на QT-интервалот и со појава на срцева аритмија.

• Истовремената употреба на erythromycin со ерготамин или дихидроерготамин може да го зголеми ризикот од манифестација на акутна ергот токсичност, која се карактеризира со вазоспазам и CNS-исхемија.

• Истовремената употреба на erythromycin со цисаприд може да резултира со продолжување на QT-интервалот и појава на срцеви аритмии, вентрикуларна тахикардија, вентркуларна фибрилација, тахикардија и torsades de pointes.

• Истовремената употреба на erythromycin со теофилин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на теофилин. 

• Истовремената употреба на erythromycin со колхицин може да резултира со манифестација на колхицин-токсичност.

• Истовремената употреба на erythromycin со верапамил може да резултира со манифестација на хипотензија, брадиаритмии и млечна ацидоза.

• Истовремената употреба на erythromycin со циметидин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на erythromycin.

• Истовремената употреба на erythromycin со зопиклон може да резултира со намалување на клиренсот на зопиклон.

• Не се препорачува употреба на erythromycin за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со erythromycin.

/

/

/

• Псевдомембранозен колитис.

/

• Еозинофилија, реакции на хиперсензитивност (осип, пруритус, уртикарија или анафилактоидна реакција), халуцинации, зашеметеност, епилептичен напад, тинитус, вертиго, влошување на симптомите на миастенија гравис, глувост, градна болка, вертиго, нарушување на срцевиот ритам и палпитации, продолжен QT-интервал, вентрикуларна тахикардија, torsades de pointes, срцев арест, вентрикуларна фибрилација, хипотензија, болка во горен абдомен, мачнина, вомитус, дијареа, панкреатитис, анорексија, хипертрофична пилорична стеноза, холестатски иктерус, хепатална дисфункција, хепатомегалија, хепатално затајување, хепатоцелуларен хепатитис, зголемување на серумските нивоа на хепаталните ензими, интерстицијален нефритис, промени на кожата, пруритус, уртикарија, егзантем, ангиоедем, мултиформен еритем, Stevens-Johnson-ов синдром, токсична епидермална некролиза и акутна генерализирана егзантематозна пустулоза.