Детали за лекот

• Применливо како монотерапија или во комбинација со блокатори на калциумови канали или диуретици.

• Применливо во комбинација со АКЕ-инхибитори, диуретици и гликозиди на дигиталис.

• Препорачана почетна доза на carvedilol e 12,5mg дневно, во првите 2 дена од спроведувањето на терапијата; потоа се продолжува со администрација на доза од 25mg дневно.

• Препорачана почетна доза на carvedilol e 12,5mg на секои 12 часа во првите 2 дена од спроведувањето на терапијата; потоа се продолжува со администрација на доза од 25mg на секои 12 часа. 

• Препорачана почетна доза на carvedilol e 6,25mg на секои 12 часа во првите две недели од спроведувањето на третманот, со можност за зголемување на дозата до 12,5mg на секои 12 часа, односно до 25mg на секои 12 часа, во интервали од најмалку 2 недели.

• Истовремената употреба на carvedilol со супстрати на Р-гликопротеин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на супстратите на Р-гликопротеин.

• Истовремената употреба на carvedilol со индуктори на Р-гликопротеин може да резултира со намалување на плазматската концентрација на carvedilol.

• Истовремената употреба на carvedilol со инхибитори на Р-гликопротеин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на carvedilol.

• Истовремената употреба на carvedilol со дигоксин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на дигоксин.

• Истовремената употреба на carvedilol со циклоспорин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на циклоспорин.

• Истовремената употреба на carvedilol со рифампицин може да резултира со намалување на плазматската концентрација на carvedilol.

• Истовремената употреба на carvedilol со амиодарон може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на carvedilol.

• Истовремената употреба на carvedilol со флуоксетин или пароксетин може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на carvedilol.

• Истовремената употреба на carvedilol со орални антидијабетици или инсулин може да резултира со намалување на терапевтската ефикасност на инсулинот и на оралните антидијабетици.

• Истовремената употреба на carvedilol со лекови кои ги намалуваат нивоата на катехоламините како резерпин или МАО-инхибитори може да го зголеми ризикот од појава на хипотензија и тешка брадикардија. 

• Истовремената употреба на carvedilol со верапамил или дилтиазем може да го зголеми ризикот од нарушување на атриовентрикуларната спроводливост.

• Истовремената употреба на carvedilol со клонидин може да резултира со потенцирање на антихипертензивниот ефект. 

• Истовремената употреба на carvedilol со други антихипертензиви може да резултира со потенцирање на антихипертензивниот ефект.

• Истовремената употреба на carvedilol со анестетици може да го зголеми ризикот од манифестација на синергистично негативно инотропно и хипертензивно дејство.

• Истовремената употреба на carvedilol со НСАИЛи може да резултира со хипертензија. 

• Истовремената употреба на carvedilol со β-агонистички бронходилататори може да резултира со инхибиција на дејството на carvedilol.

• Истовремената употреба на carvedilol со сок од грејпфрут може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на carvedilol.

• Не се препорачува употреба на carvedilol за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со carvedilol.

• Вртоглавица, главоболка, срцева инсуфициенција, хипотензија, астенија / замор.

• Болка, ренална слабост и абнормалности на реналната фунцкија кај пациентите со дифузна васкуларна болест и/или со ренална инсуфициенција, нарушување во микцијата,  болка во екстремитетите, наузеа, дијареа, вомитус, диспепсија, абдоминална болка, диспнеја, пулмонарен едем, астма кај предсипонирани пациенти, ортостатска хиптоензија, нарушувања на периферната циркулација (ладни екстремитети, периферна васкуларна болест, егзацебрација на интермитентна клаудикација и Рејнолдс-ов феномен), депресија, депресивно расположение, обезност, хиперхолестеролемија, нарушена гликемиска контрола (хипергликемија, хипогликемија) кај пациенти со претходно постоечки дијабетес мелитус, анемија, бронхитис, пневмонија, инфекции на горен респираторен тракт, инфекции на уринарен тракт.

• Нарушување на спиењето, пресинкопа, синкопа, парестезии, атриовентрикуларен блок, ангина пекторис, опстипација, кожни реакции, еректилна дисфункција.

• Тромбоцитопенија, назална конгестија, сува уста.

• Уринарна инконтиненција кај жени, тешки кожни реакции, зголемени серумски нивоа на аланин аминотрансфераза, аспартат аминотрансфераза и гама-глутамилтрансфераза, леукопенија, хиперсензитивност.

/

• Тешка хипотензија, брадикардија, срцева инсуфициенција, кардиоген шок и срцев удар, бронхоспазма, вомитус, нарушување на свеста и генерализирани спазми.

• Администрација на атропин во случај на тешка брадикардија; 
• Интравенска администрација на глукагон или симпатомиметици (добутамин, исопреналин) со цел поддршка на вентрикуларната функција; 
• Инхибитори на фосфодиестераза со цел постигнување на позитивен инотропен ефект; 
• Администрација на норадреналин во случај на периферна вазодилатација;
• Имплантација на пејсмејкер во случај на брадикардија резистентна на терапија; 
• Администрација на β-симпатомиметици во облик на аеросоли или аминофилин (бавна интравенска инјекција) во случај на бронхоспазам;
• Администрација на диазепам или клоназепам во случај на конвулзии.