Детали за лекот

• Telmisartan претставува реверзибилен и компетитивен антагонист на рецепторите на ангиотензин II АТ1 сместени во васкуларната мазна мускулатура и во адреналните жлезди; со инхибиција на врзувањето на ангиотензин II за АТ1 рецепторите, доаѓа до релаксација на васкуларната мазна мускулатура и до намалување на крвниот притисок.

• Hydrochlorothiazide делува на ниво на проксималниот регион на дисталните тубули, инхибирајќи ја реапсорпцијата од страна на симпортерот на NaCl, исто така познат како SLC12A3; инхибицијата на SLC12A3 ја намалува големината на концентрацијата помеѓу епителните клетки и дисталните тубули, намалувајќи ја реапсорпцијата на водата.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со рифампицин или флуконазол може да резултира со намалување на плазматската концентрација на активниот метаболит на telmisartan.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со диуретици кои штедат калиум, како амилорид, триамтерен или спиронолактон може да го зголеми ризикот од појава на хиперкалиемија. 

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со литиум може да резултира со реверзибилно зголемување на плазматската концентрација на литиумот и потенцирање на неговите токсични ефекти.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со НСАИЛи може да резултира со намалување на антихипертензивниот ефект и да го зголеми ризикот од влошување на реналната функција, вклучувајќи и акутна ренална инсуфициенција и хиперкалиемија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со селективни СОХ-2-инхибитори може да го зголеми ризикот од реверзибилно влошување на реналната функција.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со АКЕ-инхибитори може да го зголеми ризикот од појава на хипотензија, хиперкалиемија и намалена ренална функција, вклучително и акутна ренална инсуфициенција.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со други лекови кои може да го намалат крвниот притисок, како трициклични антидепресиви, антипсихотици, баклофен или амифостин може да го зголеми ризикот од појава на хипотензија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со лекови кои имаат депресивен ефект на ниво на CNS, како барбитурати, наркотици и антидепресиви, вклучително и алкохол, може да го зголеми ризикот од потенцирање на ортостатската хипотензија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со антидијабетици како што е метформинот може да го зголеми ризикот од појава на лактатна ацидоза проследена со функционална ренална инсуфициенција.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со холестирамин или холестипол може да резултира со намалување на апсорпцијата на hydrochlorothiazide.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со кортикостероиди или аденокортикотропен хормон може да резултира со интензивирана хипокалиемија. 

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со вазопресорни амини како што е адреналинот може да резултира со намалување на терапевтската ефикасност на адреналинот. 

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со недеполаризирачки мускулни релаксанси како што е тубокурарин може да резултира со пролонгирање на дејството на мускулните релаксанси.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со лекови кои се користат за третман на гихт, како што се пробенецид, сулфинпиразон или алопуринол може да резултира со хиперурикемија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со антихолинергични лекови како атропин или бипериден може да резултира со зголемување на биорасположливоста на hydrochlorothiazide.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со цитотоксични лекови како циклофосфамид или метотрексат може да резултира со потенцирање на миелосупресивниот ефект на цитотоксичните лекови.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со салицилати може да резултира со потенцирање на токсичните ефекти на салицилатите на ниво на CNS.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со метилдопа може да го зголеми ризикот од појава на хемолитичка анемија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со циклоспорин може да го зголеми ризикот од појава на хиперурикемија и компликации од типот на гихт.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со гликозиди на дигиталис може да го зголеми ризикот од појава на хипокалиемија и хипомагнеземија проследени со срцеви аритмии.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со класа Ia антиаритмици (кинидин, хидрокинидин, дисопирамид) или класа III антиаритмици (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид) може да го зголеми ризикот од појава на torsades de pointes.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со антипсихотици како тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифлуоперазин, циамемазин, сулпирид, султоприд, амисулпирид, тиаприд, пимозид, халоперидол и дроперидол може да го зголеми ризикот од појава на torsades de pointes.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со калциумови соли може да резултира со хиперкалциемија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со карбамазепин може да го зголеми ризикот од појава на симптоматска хипонатриемија. 

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со јоден контрастен медиум може да го зголеми ризикот од појава на акутна ренална инсуфициенција.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со амфотерицин В, кортикостероиди, глициризин и стимулативни лаксанси може да резултира со електролитен дисбаланс, особено со хипокалиемија.

• Истовремената употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide со амантадин може да го зголеми ризикот од појава на несакани ефекти асоцирани со амантадин.

• Не се препорачува употреба на telmisartan, hydrochlorothiazide за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со telmisartan, hydrochlorothiazide.

/

• Зашеметеност, хипомагнеземија, наузеа.

• Хипокалиемија, анксиозност, синкопа, парестезија, вертиго, тахикардија, аритмија, хипотензија / ортостатска хипотензија, диспнеа, дијареа, сува уста, флатуленција, болка во грбот, мускулни спазми, мијалгија, еректилна дисфункција, градна болка, хиперурикемија, горно-респираторни инфекции, инфекции на уринарен тракт (циститис), анемија, хиперкалиемија, брадикардија, кашлица, ренални нарушувања, акутна ренална инсуфициенција, астенија.

• Главоболка, хиперкалциемија, тромбоцитопенија (понекогаш проследена со пурпура), намалени нивоа на хемоглобин, артроза, болка во тетивите, егзем, ерупции на кожата, токсична кожна реакција со ерупции, абдоминален дискомфорт, сомноленција, хипогликемија, хиперсензитивност, анафилакса, еозинофилија, тромбоцитопенија, сепса (понекогаш со фатален исход), покачени серумски нивоа на креатин, креатин фосфокиназа и хепатални ензими, симптоми слични на инфлуенца, болка, артралгија, мускулни спазми, болка во екстремитетите, ангиоедем (со фатален исход), еритем, пруритус, осип, хиперхидроза, уртикарија, абнормална хепатална функција, абдоминална болка, констипација, диспепсија, вомитус, гастритис, респираторен дистрес, пневмонитис, пулмонарен едем, нарушување на видот, заматен вид, инсомнија, нарушување на спиењето, депресија, хипонатриемија, хиперурикемија, егзацербација или активација на системски лупус еритематозус, бронхитис, фарингитис, синуситис. 

• Интерстицијална пулмонарна болест, хипохлоремична алкалоза, акутен респираторен дистрес синдром. 

• Сијалоденитис, немеланомен карцином на кожата (карцином на базалните и на сквамозните клетки), апластична анемија, хемолитичка анемија, затајување на коскената срцевина, леукопенија, неутропенија, агранулоцитоза, хиперсензитивност, анафилакса, несоодветна контрола на дијабетес мелитус, анорексија, намален апетит, електролитен дисбаланс, хиперхолестеролемија, хипергликемија, хиповолемија, немир, зашеметеност, ксантопсија, акутна миопатија, акутен глауком од затворен агол, хороидална ефузија, некротизирачки васкулитис, панкреатитис, абдоминален дискомфорт, хепатоцелуларен иктерус, холестатски иктерус, синдром сличен на лупус, фотосензитивност, кожен васкулитис, токсична епидермална некролиза, еритема мултиформе, слабост, интерстицијален нефритис, ренална дисфункција, гликозурија, пирексија, хипертриглицеридемија.