Детали за лекот

• Вклучувајќи шизофренија, манични и хипоманични нарушувања.

• Препорачана доза на fluphenazine е 2,5 - 10 mg дневно, администрирана како единечна доза или поделена во 2 - 3 поединечни дози (на 8 - 12 часа); 
• Препорачана доза на fluphenazine за одржување на терапевтското дејство е 1 - 5 mg дневно.

• Препорачана доза на fluphenazine e 1 - 2 mg дневно. 

• Истовремената употреба на fluphenazine со депресанти на CNS (антихистаминици, антидепресиви, антипсихотици, седативи, хипнотици, наркотици) или со алкохол може да го зголеми ризикот од појава на адитивен депресивен ефект врз CNS.

• Истовремената употреба на fluphenazine со индуктори на метаболизмот на fluphenazine, како барбитурати, не-барбитуратни хипнотици, карбамазепин, гризеофулвин, фенилбутазон или рифампицин може да резултира со намалување на плазматската концентрација на fluphenazine.

• Истовремената употреба на fluphenazine со инхибитори на метаболизмот на fluphenazine како парацетамол, хлорамфеникол, дисулфирам, МАО-инхибитори, трицилични антидепресиви, селективни инхибитори на серотонинското ре-преземање и орални контрацептиви може да резултира со зголемување на плазматската концентрација на fluphenazine.

• Истовремената употреба на fluphenazine со антидијабетични лекови може да ја зголеми потребата од прилагодување на дозата на антидијабетиците, бидејќи fluphenazine влијае врз метаболизмот на јаглехидратите и предизвикува хипергликемија.

• Истовремената употреба на fluphenazine со адреналин или други симпатомиметици може да резултира со намалување на терапевтската ефикасност на симпатомиметиците.

• Истовремената употреба на fluphenazine со антиепилептици може да ја зголеми потребата од прилагодување на дозата на антиепилептиците, бидејќи fluphenazine може да го намали прагот на конвулзиите.

• Истовремената употреба на fluphenazine со антикоагуланси може да резултира со потенцирање на антикоагулантниот ефект.

• Не се препорачува истовремената употреба на fluphenazine со лекови кои го пролонгираат QT-интервалот.

• Не се препорачува истовремената употреба на fluphenazine со лекови кои предизвикуваат електролитен дисбаланс.

• Истовремената употреба на fluphenazine со леводопа може да резултира со намалување на терапевтското дејство на леводопа.

• Не се препорачува употреба на fluphenazine за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со fluphenazine.

• Екстрапиримидални нарушувања (псевдопаркинсонизам, дистонија, акатизија, окулогирилни кризи, опистотонус, хиперрефлексија), тардивна дискинезија (неповолни движења на јазикот, лицето, устата, усните, телото и екстремитетите).

• Гинекомастија, абнормална лактација, нарушувања на либидото со импотенција, менструални неправилности, лажно позитивен тест за бременост, зголемен апетит, обезност, главоболка, заматен вид, глауком, тахикардија, блага хипертензија, флуктации во крвниот притисок, назална конгестија, наузеа, губиток на апетитот, саливација, сува уста, опстипација, паралитичен илеус, потење, полиурија, парализа на мочниот меур.

• Поспаност, летаргија, невролептичен малиген синдром со хипертермија, мускулна ригидност, акинезија, хипотензија, ступор и кома, заматеност на леќите или корнеата, продолжен QT-интервал и Т-бран, вентрикуларни аритмии (вентрикуларна тахикардија, вентрикуларна фибрилација), холестатски иктерус, пигментација на кожата, фотосензитивност, алергиски дерматитис, уртикарија, себореа, еритем, егзем, ексфолијативен дерматитис, ноктурална енуреза, уринарна инконтиненција, пријапизам, нарушена ејакулација.

• Астма, ларингеален едем и ангиоедем, аритмија, фибрилација.

• Леукопенија, агранулоцитоза, тромбоцитопенија, еозинофилија, панцитопенија, немир, агитација или бизарни соништа, депресивни состојби, зголемена суицидална тенденција, затајување на срцевата работа, torsade de pointes, венски тромбоемболизам (вклучувајќи случаи на пулмонален емболизам и случаи на длабока венска тромбоза), синдром на повлекување од терапија кај новороденчето.

/

• Тешки екстрапирамидални нарушувања, тешка хипотензија, миоза, хипотермија, уринарна ретенција, сува уста, ЕКГ-промени и нарушување на срцевиот ритам, седација, нарушување на свеста, арефлексија, спазми и кома.

• Администрација на натриум бикарбонат или магнезиум сулфат во случај на аритмија; 
• Администрација на антипаркинсоници во случај на манифестација на екстрапирамидални ефекти;
• Администрација на норадреналин во случај на тешка хипотензија; 
• Симптоматски и супортивен третман.