Детали за лекот

• Вклучувајќи иницијален и рекурентен генитален херпес (со исклучок на неонатални инфекции со вирусот херпес симплекс и тешки инфекции со вирусот херпес симплекс кај имунокомпромитирани деца.

• Препорачана доза е 200mg acyclovir, петпати дневно, во 4-часовни интервали, пропуштајќи ја ноќната доза;
• Терапијата треба да трае 5 дена, но кај тешки иницијални инфекции таа може да трае и подолго;
• Кај тешко имунокомпромитирани пациенти (на пр. по трансплантација на коскена срцевина) или кај пациенти со нарушена цревна апсорпција, дозата може да биде 400mg acyclovir, а може да се земе предвид интравенска терапија со acyclovir.

• Препорачана доза е 200mg acyclovir, четирипати дневно, во 6-часовни интервали;
• Применлив е и режим на дозирање со 400mg acyclovir, двапати дневно, во 12-часовни интервали;
• Титрирање на дозата до 200mg acyclovir трипати дневно, во 8-часовни интервали или дури двапати дневно во 12-часовни интервали може да биде ефикасно;
• Терапијата треба да се прекинува периодично во интервали од 6 – 12 месеци, со цел да се забележат можните промени во природниот тек на болеста.

• Препорачана доза е 200mg acyclovir, четирипати дневно, во 6-часовни интервали;
• Кај тешко имунокомпромитирани пациенти (на пр. по трансплантација на коскена срцевина) или кај пациенти со нарушена цревна апсорпција, дозата може да биде 400mg acyclovir, а може да се земе предвид интравенска терапија со acyclovir.

• Препорачана доза е 800mg acyclovir петпати дневно, во 4-часовни интервали, пропуштајќи ја ноќната доза;
• Терапијата треба да трае 7 дена;
• Кај тешко имунокомпромитирани пациенти (на пр. по трансплантација на коскена срцевина) или кај пациенти со нарушена цревна апсорпција, треба да се земе предвид интравенска терапија со acyclovir.

• Доколку лековите кои се елиминираат по пат на активна ренална тубуларна секреција се земаат истовремено со acyclovir, истите може да предизвикаат зголемување на плазма-концентрацијата на acyclovir, односно зголемување на AUC-вредноста и намалување на неговиот ренален клиренс. 

• Истовремената апликација на acyclovir со теофилин може да резултира со зголемување на AUC-вредноста на теофилинот за околу 50%.

• Не се препорачува употреба на acyclovir за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на терапија со acyclovir.

/

• Главоболка, зашеметеност, наузеа, мачнини, повраќање, дијареа, абдоминална болка, јадеж, осип (вклучувајќи и фотосензитивност), замор, треска.

• Уртикарија, забрзано дифузно опаѓање на косата.

• Анафилакса, диспнеа, реверзибилно покачување на серумските нивоа на билирубин и на хепаталните ензим, ангиоедем, покачување на серумските нивоа на уреа и креатинин.

• Анемија, леукопенија, тромбоцитопенија, агитација, конфузност, тремор, атаксија, дизартрија, халуцинации, психотични симптоми, конвулзии, сомноленција, енцефалопатија, кома, хепатитис, жолтица, акутна ренална инсуфициенција, ренална болка.

/

• При повеќекратно предозирање со acyclovir применуван орално подолго од 7 дена, се јавуваат гастроинтестинални симптоми, како што се наузеа и повраќање и невролошки ефекти, како што се главоболка и конфузија.

• Хемодијализата значително го подобрува отстранувањето на acyclovir од крвта и затоа може да се земе предвид како опција за третман на симптоматско предозирање.