Миелодиспластичен синдром со интермедиерен-2 и висок ризик
Хронична миеломоноцитна леукемија
Акутна миелоидна леукемија
Azacitidine претставува антинеопластичен агенс кој делува преку механизам на инхибиција на активноста на DNA-метилтрансферазата и го манифестира својот цитотоксичен ефект така што се инкорпорира во структурата на RNA- и DNA молекулите. Ковалентното врзување на azacitidine за DNA-метилтрансферазата резултира со DNA-хипометилација и превенира синтеза на DNA. Од друга страна, цитотоксичниот ефект на azacitidine се манифестира така што лекот најпрво навлегува во клетката, потоа се фосфорилира од страна на ензимот уридин-цитидин киназа до формирање на 5-azacitidine монофосфат; потоа, под дејство на пиримидин монофосфат и дифосфат киназите, монофосфатниот облик на azacitidine преминува во дифосфатен облик, а на крај и до трифосфатен облик и како таков се инкорпорира во структурата на RNA и DNA, со што го попречува метаболизмот на RNA и синтезата на протеини.
Препорачана почетна доза на azacitidine за првиот циклус од третманот е 75 mg/m2, администрирана во облик на супкутана инјекција, еднаш дневно, во тек на 7 дена, по што следува пауза од 21 дена.
Посебни популацииПостари пациенти
- Не е потребно прилагодување на дозата.
Пациенти со ренално оштетување
- Не е потребно прилагодување на дозата.
Пациенти со хепатално оштетување
- Не е потребно прилагодување на дозата.
Нема клинички значајни интеракции.
Аzacitidine може да има негативно влијание врз машката репродуктивност.
Во случај на предозирање, се препорачува примена на симптоматски и супортивен третман.
Поради можност од појава на замор, се препорачува претпазливост при возење или управување со машини.
Задолжително проверете го рокот на употреба и условите на чување означени на надворешното пакување.