Детали за лекот

• Вклучително ревматоиден артритис, анкилозирачки спондилитис, болна артроза, екстра-артикуларен ревматизам, пост-трауматска флогоза, болни инфламаторни состојби на забите, оториноларинголошки инфламаторни состојби, како и на уринарниот и респираторниот тракт. 

• Вклучително болести кои го афектираат остеоартрикуларниот систем, пост-оперативни болки и отитис. 

• Препорачана доза на ketoprofen е 80mg, трипати дневно, односно на 8 часа, во тек на оброк;
• Максималната дневна доза на ketoprofen е 200mg.

• Не се препорачува истовремена употреба на ketoprofen со други нестероидни антиинфламаторни лекови, вклучително и селективни инхибитори на циклооксигеназа-2 (СОХ2), поради ризик од улцерации и гастроинтестинални крварења како резултат на синергистичкиот ефект. 

• Кetoprofen може да го потенцира антикоагулантниот ефект на хепаринот и варфаринот преку зголемување на ризикот од крварење и инхибиција на коагулационата функција, како и оштетување на гастроинтестиналната мукоза. 

• Кetoprofen може да го потенцира ефектот на антиплателарните лекови, како што се тиклопидин и клопидогрел, со што се зголемува ризикот од гастроинтестинални крварења преку механизам на инхибиција на плателарната функција и оштетување на гастроинтестиналната мукоза. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со литиум може да го зголеми ризикот од зголемување на серумските нивоа на литиумот, при што во одредени случаи може да се постигнат и токсични концентрации како резултат на намалена ренална екскреција на литиум. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со метотрексат може да резултира со потенцирање на хематолошката токсичност на метотрексатот, што се јавува како резултат на промената на протеинското врзување на метотрексатот и намален ренален клиренс. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со лекови од групата на хидантоини и сулфонамиди може да резултира со потенцирање на токсичните ефекти на овие лекови.

• Истовремената употреба на ketoprofen со лекови кои предизвикуваат хиперкалиемија, како што се соли на калиум, диуретици кои штедат калиум, АКЕ-инхибитори, блокатори на рецепторите на ангиотензин II, НСАИЛи, хепарин, циклоспорин, такролимус и триметоприм може да резултира со потенцирање на хиперкалиемијата. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со тенофовир дисопроксил фумарат може да резултира со зголемување на ризикот од ренална инсуфициенција. 

• Кetoprofen може да го намали ефектот на диуретиците; истовремената употреба на ketoprofen со диуретици може да резултира со зголемување на ризикот од развој на секундарна ренална инсуфициенција како резултат на намален ренален крвоток. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со лекови од групата на АКЕ-инхибитори и антагонисти на рецепторите на ангиотензин II може да го зголеми ризикот од појава на акутна ренална инсуфициенција.

• Истовремената употреба на ketoprofen со кортикостероиди може да го зголеми ризикот од појава на гастроинтестинални улцерации и/или крварења.

• Истовремената употреба на ketoprofen со пентоксифилин може да го зголеми ризикот од крварења. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со зидовудин може да го зголеми ризикот од потенцирање на токсичноста на зидовудинот врз еритроцитите, преку акција на ретикулоцитите, со појава на сериозна анемија која се јавува една недела по започнувањето на третманот со ketoprofen. 

• Кetoprofen може да го потенцира хипогликемичниот ефект на сулфанилуреите преку нивно истиснување од местото на врзување од плазматските протеини.

• Кetoprofen може да предизвика срцева инсуфициенција, да ја намали гломеруларната филтрација и да ги зголеми нивоата на кардијалните гликозиди. 

• Кetoprofen може да го намали ефектот на антихипертензивните лекови, како што се β-блокатори, АКЕ-инхибитори и диуретици, како резултат на инхибиција на синтезата на простагландините. 

• Кetoprofen може да го намали контрацептивниот ефект на мифепристонот.

• Кetoprofen може да го намали контрацептивниот ефект на интраутерините средства за контрацепција, поради што може да дојде до несакана бременост.

• Истовремената употреба на ketoprofen со лекови од групата на тромболитици може да го зголеми ризикот од крварење.

• Истовремената употреба на ketoprofen со лекови како што се циклоспорин и такролимус може да го зголеми ризикот од појава на дополнителни нефротоксични ефекти, особено кај повозрасни пациенти. 

• Истовремената употреба на ketoprofen со пробенецид може да резултира со значително намалување на плазматскиот клиренс на ketoprofen, при што соодветно следи покачување на плазматските концентрации на ketoprofen. Оваа интеракција се должи на инхибиторниот механизам на местото на тубуларна секреција, како и глукуроидната конјугација. 

• Кetoprofen може да го зголеми ризикот од појава на конвулзии при истовремена употреба хинолонски антибиотици.

• Истовремената употреба на ketoprofen со гемепрост може да резултира со намалување на фармаколошката ефикасност на гемепрост. 

• Не се препорачува употреба на ketoprofen за време на бременост.

• Не се препорачува доење за време на спроведување на третманот со ketoprofen.

/

• Наузеа, вомитус, диспепсија, абдоминална болка.

• Главоболка, зашеметеност, вертиго, поспаност, констипација, дијареа, флатуленција, гастритис, абдоминални нарушувања, осип, јадеж, едем, замор, периферен едем, грозница.

• Анемија како резултат на крварење, парестезија, заматен вид, тинитус, астма, улцеративен стоматитис, пептичен улкус, хепатитис, зголемување на серумските нивоа на трансаминазите, зголемување на серумските нивоа на билирубин како резултат на хепатални нарушувања, иктерус, обезност.

• Дискинезија, синкопа, хипотензија, ларингеален едем, хематурија, астенија, лицев едем.

• Менингитис, лимфангитис, агранулоцитоза, тромбоцитопенија, мидазуларна аплазија, хемолитичка анемија, леукопенија, неутропенија, апластична анемија, леукоцитоза, тромбоцитопенична пурпура, анафилактични реакции (вклучувајќи и шок), хиперсензитивност, хиперкалиемија, хипонатриемија, депресија, халуцинации, конфузија, промени во расположението, ексцитабилност, инсомнија, конвулзии, губење на сетилото за вкус, тремор, хиперкинезија, периорбитална едема, срцева инсуфициенција, атријална фибрилација, палпитации, тахикардија, хипертензија, вазодилатација, васкулитис (вклучувајќи и леукоцитокластичен васкулитис), бронхоспазам, ринитис, диспнеа, ларингоспазам, акутна респираторна инсуфициенција, колитис, влошување на симптомите на Кроновата болест, гастроинтестинални крварења и перфорации, гастричен улкус, дуоденален улкус, рефлукс, оток на устата, панкреатитис, хиперхлоремија, гастрична болка, ерозивен гастритис, отекување на јазикот, хемоптизија, фотосензитивност, алопеција, уртикарија, ангиоедем, булозни ерупции, вклучувајќи и Stevens-Johnson-ов синдром и токсична епидермална некролиза, еритема, егзантема, макуло-папуларна егзантема, дерматитис, црвенило на кожата и егзем, пурпура, акутна генерализирана егзантема, пустулоза, акутна ренална инсуфициенција, тубуларен интерстицијален нефритис, нефротски синдром, гломеруларен нефритис, ретенција на вода и/или натриум со можност за појава на едем, акутна тубуларна некроза, папиларна некроза, олигурија, абнормални резултати на тестови за проценка на ренална функција.

• Летаргија, поспаност, наузеа, вомитус и епигастрична болки, главоболки, зашеметеност и дијареа; при сериозно предозирање може да се манифестира хипотензија, респираторна депресија и гастроинтестинално крварење.

• Гастрична лаважа и примена на соодветни супортивни мерки со цел компензација на настанатата дехидратација и проценка на реналната функција.